Olsztyńska Strona Rowerowa

Pelplin

Województwo pomorskie, powiat tczewski, gmina Pelplin.
Lokalizacja: 53.9261N, 18.7011E [pokaż mapę]

Grób podporucznika Edmunda Kamrowskiego

Znajduje się na zabytkowym cmentarzu przy kościele pw. Bożego Ciała w Pelplinie.

Edmund Kamrowski urodził się 20.10.1890¹⁾ r. w Niemieckim Brzoziu²⁾. Uczył się w gimnazjum w Pelplinie, a następnie ukończył szkołę agronomiczną w Szamotułach. W latach 1911-1912 odbył jednoroczną służbę wojskową w armii niemieckiej. Zmobilizowany w sierpniu 1914 r., służył w oddziałach zaopatrzeniowych na froncie wschodnim. Odznaczony Krzyżem Żelaznym II kl. Zdemobilizowany w styczniu 1919 r. W czerwcu przekradł się przez kordon graniczny i wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego w stopniu plutonowego. Przydzielony do Toruńskiego Pułku Strzelców, zdał egzamin oficerski i 01.10.1919 r. został mianowany podporucznikiem. Pełnił funkcję dowódcy kompanii. W czerwcu i lipcu 1920 r. wyróżnił się wielokrotnie osobistą odwagą podczas walk frontowych. Poległ 2 sierpnia 1920 r. pod m. Łęgi nad Bugiem. Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. nr 2741³⁾.

Z wniosku o odznaczenie orderem Virtuti Militari:

"Podczas obrony pozycji nad Bugiem zajmował II baon przyczółek mostowy pod Łęgami. Dnia 2.8.20 r. zaatakował nieprzyjaciel lewą flankę II baonu. Obsada przyczółka mostowego musiała się wycofać, aby ujść okrążeniu. Ppor. Kamrowski, d-ca II baonu zebrał swój cofający się baon i na czele tegoż zaatakował nieprzyjaciela. Z powodu wielkiej przewagi nieprzyjaciela był baon zmuszony wycofać się do wioski Krzyczewo. Tutaj zebrał ppor. Kamrowski ponownie żołnierzy swego baonu i zaatakował z wielką brawurą nieprzyjaciela. Nieprzyjaciel przelękniony tem niespodzianym atakiem zachwiał się i zaczął się cofać. W tym momencie nadeszły posiłki nieprzyjaciela, powstrzymały cofających się i wzmocnieni rozpoczęli kontratak. Kontratak został odparty, przyczem poległ ppor. Kamrowski. Przez swoje energiczne ataki przyczynił się ppor. Kamrowski do tego, że pułk zdołał w porządku objąć nowe pozycje i tutaj nieprzyjacielowi ponownie ciężkie straty zadać.".

Źródła:

WBH-CAW, Edmund Kamrowski, Akta personalne i odznaczeniowe.
Aleksander Tomaszewski, Zarys historii wojennej 63-go Toruńskiego Pułku Piechoty, Warszawa 1929.